Devlet ve genel olarak halk tarafından düne kadar bir terör; Kürt halkı ve Türk solcularının çoğu tarafındansa baştan beri bir mücadele ve direniş örgütü olarak tanınan ve yarım asırlık kanlı bir sürecin sonunda bugün devleti dize getirmeyi başaran bir örgüt tabii ki şu anda Kürt halkının ve “artık” barış isteyen bir grup insanın kahramanıdır.

Örgüt, talep ettiği hakları almak üzere bir devlet tarafından yasal muhatap kabul edilmiş ve devletle pazarlığa oturmayı başarmıştır. Bundan sonra elde edeceği ve edemeyeceği başarılar, bu uğurda vereceği ya da vermeyeceği ödünler onun sorumluluğundadır. Dağlardan inip masalarda devam etmeyi planladığı politik görüşmelerde neyi ne kadar gözeteceği, kimi ne kadar korumak isteyeceği ve nihayetinde menfaatlerine göre neyi hedefleyeceği Kürt meselesini sahiplenenlerin bileceği iştir.

Geri kalanlara ise kara kara düşünmek düşer.

İşte kara kara düşünebileceğiniz şeyler:

Kürtler devlet tarafından “Bebek Katili” olarak damgalanan ve yıllardır hapiste tutulan liderlerini özgürlüğe kavuşturuyorlar. Hatta artık dağlarda değil ülkenin meclisinde Kürt politikalarının sözcüsü olarak yer almasına olanak sağlayacak bir hukuksal düzenlemeyi yaptırmak üzereler. İktidara Kürt ve Türk halklarının adlarının yan yana yazılacağı yeni bir anayasa hazırlatmalarına ramak kaldı. Bu ülkeye demokrasiyi getirmeyi ve yüzyıldır süregiden bir adaletsizliği sona erdirmeyi vaat ediyorlar.

Ve tüm bunları ülkenin en sağcı ve en milliyetçi politik hareketiyle el ele vererek, cumhuriyet ve laiklik düşmanı İslami bir iktidarın himayesinde yapıyorlar.

Irkçılıktan vazgeçen, barışçıl anlaşmalar için dilini değiştiren, hukukunu yenileyen ve alışık olmadığı bambaşka söylemlerle dünkü düşmanına el uzatan sağcı bir siyasetin, tüm muhaliflerini “terörist” diyerek içeri tıkıp, üniversiteli gençlerini döve döve gözaltına alan ve bunlarla eş zamanlı olarak Kürtlerle barış getirmek için kollarını sıvayan “alicenap” bir iktidarla yaptığı bu anlamlı çıkışın sonuçlarının tüm anaların gözyaşlarını dindirecek, ekonomiyi düzeltecek ve ülkeyi yeniden refaha kavuşturacak olmasını aklınızın neden almadığını düşünebilirsiniz.

Dilini ırkçılık üzerine kuran ve hem yeryüzündeki hem de yeraltındaki karanlık ilişkilerde kilit roller oynayan kişileri bünyesinde barındıran bir siyasi yapının hukuku hiçe sayan iktidarla el ele verip Kürt sorununu tertemiz çözüyor olmasının altında bir hinlik arayabilirsiniz.

“Bu sorunu itinayla yaratan askeri ve sivil inisiyatifler zamanında kimlerle iş birliği içindeydiler, hangi güdümlerle sorunu köpürttüler, terör neye yarar, nereden beslenir, neye hizmet eder, o legal ve illegal silahların ekonomisi hangi ilişkilerle nasıl döner?” gibi sorularla ortalığı karıştırabilir, “Bir savaş kim isteyince başlar, kim isteyince biter?” gibi kavramsal sorunsallarla zihinleri bulandırabilirsiniz.

Tarihin tekerrürden ibaret olması, insanın hatalarından ders almamasının cilvesidir. “Ben ille de hatalarımdan ders alacağım” diye tutturmanın hiçbir anlamının olmadığı şu dünyada, güdümlü dış politikaların karanlığında gerçekleşen ve ana hatları o karanlığın gölgesinde kaldığı için taraflar arasında nasıl bir alışveriş yapıldığı resmen belgelenemeyen barış sürecine dair iki farklı hissiyat taşınabilir.

Ya tüm şüpheleri bir kenara bırakıp silahların susmasına, her iki taraftan da bundan sonra kimsenin ölmeyecek olmasına ve halklar arasındaki eşitlik ilkesinin vurgulanacağı yeni bir anayasanın yolda olmasına sevineceksiniz…

Ya da Lozan’a kafayı takacak, Amerika’nın Orta Doğu politikalarıyla dertlenecek, İsrail’in bölgedeki hain planlarını kurcalayacak, İran’daki Suriye’deki silahlı güçlerin akıbetini soruşturacak, iktidarın ne karşılığında kimlerle nasıl anlaşmalar yaptığını ve yerini sağlamlaştırmak için kimlere ne tuzaklar kurduğunu, ülkeyi nasıl bir çıkmaza soktuğunu çözmeye çalışacaksınız.

Bu arada, Kürtlerin kendi kaderlerini belirlerken sizin ve başkalarının kaderleri hakkında ne düşündüğü ya da neyi düşünmediği gerçeğiyle yüzleşirken, sizin bugüne kadar Kürtlerin ve başkalarının kaderi hakkında ne düşündüğünüz ya da neyi düşünmediğiniz gerçeğiyle de yüzleşeceksiniz.

Hangisini tercih ederseniz edin ama unutmayın, Kürt ve Türk tabii ki kardeştir ve kardeşin kardeşi öldürmesi kutsal kitaplarda iştahla anlatılan ibretlik bir öyküdür.