İşte 2024 yılında Cannes Film Festivali’nin bir bölümünde gösterilen ve basını ikiye bölen kendine özgü bir film... Her açıdan özgün ve özgün olmayı deneyen, içinde korkudan gerilime, aşktan dehşete birçok unsur barındıran bir yapım. Son İstanbul Film Festivali’nde de yer almış. Ama kendi adıma hemen söyleyeyim, bende yarattığı temel duygu açık ve kesin bir nefret oldu. Ki benim sinemaya bakışımda bu çok nadirdir!.. Bu açıdan uzun bir yazı değil, daha kısa ve derli toplu bir yaklaşım seçeceğim.

2 saatlik bu Kanada filmi bize Karsh adlı, 50 yaşında bir iş adamını tanıtıyor. Karısının ölümü onda bir şok etkisi yaratmıştır. Ve bu onu yepyeni bir sistem icat etmeye sevketmiştir. GraveTech adlı bu sistem insanlara kaybettikleri eşleriyle mezarlarının içinde birleşmeyi mümkün kılmaktadır. Bir açıdan dijital bir mezarlık... O da eşiyle mezarının içinde yeniden buluşmaya karar verir. Sanki ceset röntgenciliğiyle bir kavganın içine girerler. Bu arada özellikle kadınların bedenleriyle oynanır, onlara eziyet çektirilir. Böylece kadınların bir tapınma unsuru haline getirilmesiyle onlara işkence edilmesi de garip biçimde buluşur.

Bu arada filme Musevi ahlâk ve gelenekler de girer. Yahudilere göre bedenler yavaş yavaş ayrışmalıdırlar. Görkemli bir Yahudi mezarlığı da hikâyenin bu ilginç dinsel ögesini güçlendirir.

Ama bir gece tüm mezarlar genel bir saldırıya uğrar. Ve Karsh bu işin peşine düşer. Arada Viking adetleri anımsanır; evde devasa bir köpek beslenir; işin içine dönem gereği yapay zeka karışır. Aile kaçıp Kanada’ya kapak atmayı gitmeyi bile becerir.

Önce belli bir ilginçlik uyandırarak başlayan film, sonradan öylesine karmaşık ve inanılması zor bir anlatıya dönüşüyor... Çok ukala bir senaryo; korku ögesine tarihi ve bilimselliği katmayı denemiş. Ama hiç becerememiş denebilir. Hele o iki saatlik uzunluğuyla... Bu artık bir science-fiction (bilim-kurgu) peşinde, ama ölümcül, uğursuz, marazi, karanlık yanları en üste çıkan bir filmdir.

Yönetmene gelince... David Cronenberg 1943 doğumlu Kanadalı bir yönetmen. Ama oyunculuğu da var; hem de en ciddi biçimde... 60’ların sonundan itibaren yönettiği filmler arasında Kuduz, Sinek, M. Butterfly, Örümcek, Şiddetin Tarihçesi, Tehlikeli İlişki, Cosmopolis, Yıldız Haritası, Geleceğin Cinayetleri gibi filmler var. Bunun son filmi olacağını ve artık bırakacağını söylemiş.

Oyunculara gelince... Karsh’ı oynayan bir dönemin jönü Vincent Cassel hayli yaşlanmış ama idare ediyor. İncecik kalmış bedenini bizlere açıkça teşhir ederek... Ama merak etmeyin: hanımlar da aynı muameleye uğrayacaklardır!.. Ölmüş karısı Becca’yı oynayan Alman-İngiliz karışımı Diane Kruger, güçlü yan karakter Maury’yi oynayan, son dönemin çalışkan aktörü Guy Pearce de yeterince iyiler.

Ama yineleyeyim. Son dönemde beni en çok sıkan ve içine giremediğim film oldu bu... İddialı olduğu ölçüde zırvalayan; bekleneni hiç veremeyen... Yine de görmek isteyen varsa, buyurun efendim!...

Not: Sevgili okurlarım. Son günlerde bilgisayarımda büyük sorunlar oldu. Bunun için filmleri yazıp yollayamadım. Şimdi onarım dönemindeyiz. Umarım ki eskisi gibi rahatça yazıp yollamaya devam edebileceğim. İnşallah!..