Tarihe not düşmek için farkı kurumlardan gazetecilerle yollardayız...

Sadece biz yokuz tabii… Siyasetçiler, STK temsilcileri, Barış Anneleri, barolar da var…

PKK'nın silahlarını bırakacağı sembolik töreni izlemek üzere Süleymaniye’ye doğru dört otobüsle yol alıyoruz.

Öyle ya, 50 yıllık bir silahlı örgütten söz ediyoruz.

Bu gidiş, çözüm süreci döneminden farklı… 25 Şubat 2013’te Murat Karayılan’ın PKK militanlarının Türkiye’den çekileceğini açıkladığı basın toplantısının tanığı gazeteci arkadaşlarım hatırlattı: Devletin kurumu Anadolu Ajansı da dahil ulusal ve uluslararası basından toplamda 200 gazeteci takip etti o basın toplantısını. Şimdi ise o kadar gazeteci yok, merkez medyadan isimler az... Belki böyle istendi, bilemiyorum ama DEM Parti’nin davet ettiği gazetecilerin ortak özelliği; Kürt meselesini uzun yıllardır takip eden gazeteciler olması...

Diyarbakır'dan Süleymaniye’ye gidecekler için dört otobüs kaldırıldı

Türkiye için önemli bir an… Silahların bırakılacağı anın ulusal ve uluslararası kamuoyuna aktarılması canlı olmayacak. O anı sınırlı sayıda gazeteci takip edecek ama telefonları bile yanında olmayacak. Güvenlik kaygısının etkili olduğu konuşuluyor. Gazeteciler o anı, öncesini ve sonrasını hafızasına kaydedecek...

Sonrasında servis edilecek görüntüleri diğer katılımcılar dev ekranların kurulduğu başka bir alanda izleyecek. Eş zamanlı olarak bütün dünya tabii…

Görüntüleri kaydedecekler arasında Anadolu Ajansı’nın olup olmayacağı ben bu yazıyı yazdığım ana kadar netleşmiş değildi.

Son anda değişiklikler olduğu açıklanmıştı. Ama detay verilmemişti. Davet edilenlerin sayısının daha fazla olduğu ama sonrasında sınırlamaya gidildiği de öğrenebildiğimiz sınırlı detaylardan biri...

Habur benzeri bir görüntünün verilmek istenmemesi, bu değişiklikte etkili olmuş olabilir.  Bir de Ankara’nın bu süreci Erbil ve Bağdat üzerinden yürüttüğü de konuşuluyor...

Süleymaniye’ye yakın Ranya bölgesi olduğu önceden yazılmış olacak ki kulağı delik gazeteciler şimdiden tören alanına yerleşmiş. Ama güvenlik gerekçesiyle her an her şeyin olabileceği ihtimali de yok değil.

Otobüsle ilerliyoruz. Gece geç saatlerde Erbil’e varacağız. Barışla sonuçlanması mümkün bu yolun uzun olduğunu hatırladığımda, biz gazetecilerin yarınki tören için kat edeceği yol kısa... Ama yine de anın önemi nedeniyle zaman yavaş ilerliyor...