DİĞER
Ardında sayısız mimari eser, şiir ve deneme bırakarak aramızdan ayrılan Cengiz Bektaş'a veda...
Bloom hüzünlüydü ama umutsuz olduğunu sanmıyorum. Edebiyatın geleceğine ilişkin öngörüsünü sorduğumda şu cevabı almıştım: “Hiçbir şeyin hayal gücüne dayalı edebiyatı öldüreceğini düşünmüyorum"
Jonathan Safran Foer’in metinlerinde bir olaya gülmek, aynı zamanda o olayı anlamaktır da...
Toni Morrison kötü şeyler yapan iyi siyah kahramanlarının üzerinde beyaz gözler dolaştırmaz, beyaz icadı yargı ve vicdandan bağımsız olarak anlatır hikâyelerini...
1993'te henüz 31 yaşındayken yazmak için mimarlığı bırakır. Fiili yapmasa da mimarlık eğitimi onu değiştirmiştir, bunu kendi de ifade eder... Ali Teoman yaşasaydı bugün 56 yaşında olacaktı...
Sadece edebiyatçı olarak değil, insan olarak da güzel anıldı. Eksikliğini, alışkanlıkla başımızı çevirdiğimizde artık göremeyeceğimiz bir manzara gibi hissedeceğiz. “Mesleği umut” olan bir şairin çıraklığı kaldı bize
Peride Celal ile Münevver Andaç'ın hayatları Elektrik Şirketi'nin Neşriyat Bürosu'nda kesişir. Andaç, çeviri işleri ile uğraşırken Celal, daktilo olarak görev yapar. Her ikisi de para kazanmak zorunda olan iki kadındır...
Şiirin haylaz kâşifi, Şilili asırlık huysuz çınar Nicanor Parra, geçen hafta 103 yaşında hayata gözlerini yumdu. Ardında serkeş ve hürmetsiz şiirlerle dolu bir külliyat, sanatıyla Roberto Bolaño'dan Beat kuşağına etkilediği yüzlerce yazar bıraktı...
Onat Kutlar'ı bizden ayıran ve gittikçe daha da vahşileşen teröre ve katliamlara inat, yeter ki perdesi kararmasın diye...
"Çalışmalarım gereğinden fazla çetin; hayatım ise zalim bir fıkra" diye yazmıştı günlüğüne Susan Sontag...
6 Kasım, Leonard Cohen’in birinci ölüm yıl dönümüydü. Kanada, her zaman gurur duyduğu büyük oğlunu iki büyük faaliyetle andı, anıyor. Biz ise 82 yıllık ömre nasıl sığdığını bilemediğimiz bazı satırbaşları ile yetiniyoruz
Müthiş bir disiplin, ilke ve etik sahibiydi, korkulası bir inadı vardı; iflah olmaz demokrat ve optimistti...
Daha Fazla
© Tüm hakları saklıdır.
↑ Yukarı çık
