Geçen hafta Tayyip Erdoğan'ın "Edirne'deki en büyük hesabı İmralı'dakine verecek" açıklamasından sonra yaşanan, gündem olan tartışmalar malumunuz.

Bunu herhangi biri söylese 'örgüt üyeliği'nden yargılanacaktı şüphesiz! 

Ülkede tek düşünceyi ifade etme özgürlüğü hakkına sahip insan olarak Cumhurbaşkanı'nın bu açıklaması gündem olmasındı da ne olsundu…

Farklı siyasi kesimlerin eleştirdiği; Cumhurbaşkanı'nın, devletin "terör örgütü lideri" olarak cezalandırdığı birinden 'adalet' dağıtmasını beklediği kısımdı elbette.

Ama her Kürtler ve Kürt siyaseti konusunda olduğu gibi, Türkiye medyasının 'fazlasıyla Türk kalemleri'nin meseleyi yorumlamaları da, en az Cumhurbaşkanı'nınki kadar üzerine sosyologların incelemesini hak eden cinstendi.

İktidara yakın kalemler "Öcalan Demirtaş'a kızgın, onu siyasetten men edecek", "Seni başkan yaptırmayacağız, kampanyası Öcalan'dan izinsiz oldu, bunun hesabını verdirecek" diyordu, zaten Erdoğan'ın açıklamasının yönünü takip etmeleri de şaşırtacak bir tutum değildi.

Muhalif kalemler de genel olarak, üç aşağı beş yukarı benzer konular ve yorumlar arasında takılıp kaldılar.

Ama esas sorgulanmayı hak eden konuya neredeyse kimse değinmedi. Bu da öyle veya böyle, Abdullah Öcalan'ın sanki sadece 'siyasi kart' olarak kullanılmak üzere İmralı'da tutuluyormuş gibi kullanılmaya çalışılması.

Ülkede olası bir seçim dönemi söz konusu olduğunda niçin sürekli Öcalan kartının ortaya sürüldüğünü sorgulamadan ortaya atılan uyduruk gündem sözlerini kaale almamak gerektiği görüşündeyim.

23 yıldır cezaevinde olan bir örgüt lideri neden bu ülkede meydana gelen-gelecek her seçimde gündeme gelir, getirilir?

Her seçim çalışması döneminde, o döneme özel ve iktidarın bizzat oluşturduğu şu fotoğraf seriliyor gözlerimizin önüne:

"Bir kez daha, ete kemiğe bürünmeyen ama kokusu yayılan, olası bir barış/çözüm süreci ihtimali imajı…"

Devletin siyaseten bizzat Öcalan'ı muhatap kabul ettiğine dair birtakım 'yan rol' açıklamaları.

Her seferinde de tek bir amaç uğruna yapılıyor bu hamleler, Kürt oylarını alabilmek.

Bu sefer yapılan açıklama da, açıkçası Cumhurbaşkanı'nın "Öcalancılar ve Demirtaşçılar" olarak bir ikilem yaratma arzusunda olduğu, bunun da bir oy bölme hesabından başka bir şey değil.

Ardından gelen 'yan rol' beyanları, yazılan yazılar, estirilen rüzgarlar da hep bu ikilem algısını kuvvetlendirme çalışması.

Ama benim esas konum başka aslında; madem Kürt oyları iktidar-iktidarlar için bu kadar kader belirleyici önem taşımaktadır, o halde siyasetlerini neden kalıcı çözümler ve barış üzerine kurup bunları sağlamak adına enerji harcamak yerine tüm güçleriyle kısa süreli yalan-dolan siyasetleri yaparlar?

Kamuoyunun önünde koskoca bir toplumu fitneleyerek 'oy devşirme' çabası yerine görevlerinin gerektirdiği sorumlulukları yerine getirseler çok daha haysiyetli ve kalıcı olmaz mı, üstelik oy isterken de yüzleri kızarmaz belki?

Artık yüzü kızaracak biri mi kaldı dediğinizi duyar gibiyim.

Hep yazıyorum yine tekrar edeyim; evet bugünün sorunu AK Parti ve Recep Tayyip Erdoğan sorunu olabilir ama yarının sorunu da bir başkası olacak.

Şayet sistem değişmezse sadece aktörler değişecek.

O yüzden de tıpkı diğer konularda olduğu gibi Kürt sorunu konusunda da, iktidarların Kürtler üzerinde oynamaya çalıştığı oyunları da açık etmek lazım. 

Bu çirkin siyaset biçimi açıkça gözlerimizin önünde icra edilirken bizler de belki o 'suni çukur'lara düşmeyerek artık bu sistemin değişmesini, hiç değilse 'gelecek' adına yüksek sesle söylemeye devam etsek diyorum!