Yeni Şafak yazarı Ulusoy: Düşük, orta ve yüksek gelir gruplarına göre farklı sepetlerle enflasyon hesabı yapılsaydı, hissedilen enflasyon daha doğru yansıtılabilirdi

Yeni Şafak gazetesi yazarı Ahmet Ulusoy, "Düşük, orta ve yüksek gelir gruplarına göre farklı sepetlerle enflasyon hesabı yapılsaydı, hissedilen enflasyon daha doğru yansıtılabilirdi" görüşünü savundu. 

Ulusoy yazısında,  "Türkiye gibi gelişen ülkelerdeki harcama ağırlıkları ile ilgili (hissedilen-gerçekleşen enflasyon farkı) bir başka önemli sorun da gelir guruplarına göre bir ağırlıklandırma yapılmayışıdır. Örneğin, TÜFE sepetinde yüzde 25,94 ağırlıklı gıda ve alkolsüz içecekler harcama grubunun düşük ve orta gelirli ailelerde daha yüksek olacağı açıktır. Gıda fiyatlarındaki artış ortalama enflasyonun üzerinde olduğundan, düşük ve orta gelirli hane halklarının enflasyonu daha yüksek hissetmeleri de doğaldır." düşüncesini dile getirdi.

Ulusoy şunları kaydetti:

"Aslında düşük, orta ve yüksek gelir gruplarına göre farklı sepetlerle enflasyon hesabı yapılsaydı, hissedilen enflasyon daha doğru yansıtılabilirdi.

Bu sayede enflasyona endeksli ücret-maaş artışları toplumun önemli bir kesiminin satın alma gücünü daha fazla koruyucu olabilirdi. Böylece vatandaşın hissettiği enflasyonla gerçekleşen enflasyon bir ölçüde yakınsayabilirdi. Sonuç olarak söylemeye çalıştığımız şey; TÜFE endeksinden hareketle hesaplanan enflasyon rakamlarının sadece ülkemizde değil başta ABD olmak üzere çok sayıda ülkede tartışıldığıdır. Tartışma konuları istatistiksel metodoloji ekseninde yoğunlaşmakta, örneklemeyle kitleyi temsil etmeye (enflasyonu vekaleten ölçmeye) çalıştığı için doğal olarak hatalı olabilmektedir.

Bununla beraber enflasyonu ölçmek için TÜFE yerine kullanılacak bir alternatif metot henüz bulunamamıştır. TÜİK de hesaplamalarında Eurostat ve diğer gelişmiş istatistik kurumlarının metodolojisini takip ederek Türkiye’deki fiyat hareketlerini açıklamaya çalışmaktadır.

Sorumlu davranan ekonomi elitlerinin yapması gereken; beklenti balonu oluşturmaya katkı yapmak değil, metodolojik zayıflıkları asgariye indirecek öneriler getirmek olmalıdır.

Açıkçası, bu alandaki tartışmalar TÜFE’nin yaşam maliyetindeki değişiklikleri daha iyi yansıtacak bir yapıya kavuşmasına hizmet etmelidir."