Yaşı müsait olanlar hatırlayabilir, Türkiye ekonomisinin çıkmaza sürüklendiği 1980 yılında Demirel hükümetinin açıkladığı 24 Ocak kararlarına karşı çıkanlar bu kararların demokrasiden vazgeçmeden uygulanamayacağını ileri sürmüştü. Muhalefet lideri Bülent Ecevit de aynı görüşteydi. Gelişmeler onları haklı çıkardı, Türkiye ekonomisini rekabete açmayı hedefleyen 24 Ocak kararları ancak 12 Eylül 1980'de Türk Silahlı Kuvvetleri'nin yönetime el koymasından sonra uygulanabildi.

Azgın neoliberalizm ne getirir?

"Çılgın adam" diye anılmaktan hoşlanan Arjantin'in yeni devlet başkanı Javier Milei'nin yıllardan beri krizden kurtulamayan Arjantin ekonomisini kurtarmak için atmayı tasarladığı çılgınca adımların ülkeyi kaosa sürükleyebileceğini yazmıştım geçen hafta.

Arjantin'deki gelişmeleri hafta boyunca izlemeye devam ettim ve şu kanaate vardım. Başkan Milei azgın neoliberalizmi hortlatıp ekonomide vadettiği adımları atarsa, Arjantin ekonomisini daha da derin bir çıkmaza sürükler ve sonunda ülkeyi 1976-83 arasında Arjantin'e karanlık bir dönem yaşatmış olan generallere teslim eder.

Başkan Yardımcısı asker kızı

Milei ve müstakbel Başkan Yardımcısı olarak yanına aldığı Victoria Villaruel seçim kampanyası boyunca 1976-83 yıllarında ülkeyi yöneten ve 30 bin kişinin hayatını kaybetmesine yol açan askeri cuntayı savunan açıklamalar yaptılar. Asker kızı olan Villaruel askeri harcamaları artıracaklarını ve Cunta döneminin kurbanlarını anmak için kullanılan Buenos Aires yakınlarındaki eski kışlayı yıktıracaklarını vadetti. Başkan Milei de seçim kampanyası boyunca, 1976-83 döneminde büyük itibar kaybına uğrayan Arjantin ordusuna yeniden itibar kazandırmak için yoğun çaba harcadı.

Söylediklerini yaparsa ülke karışır

Ders kitapları da yazmış bir ekonomist olan Milei'nin neoliberalizmi hortlatarak ekonomiyi ayağa kaldırma girişiminin umulan sonuçları vermesi olanaksız görünürken bu girişimin köklü ve örgütlü sendikalara sahip bir ülke olan Arjantin'de yaygın toplumsal tepkilere yol açması da güçlü bir olasılık. Yüksek enflasyon altında ezilen toplumun geniş kesiminin devletin sağlayabileceği desteklerden de yoksun kalacağı ortamda, ülkeyi yönetmenin imkansız hale geldiğini görecek olan Milei askeri cuntayı yardıma çağırabilir ve onlar da bu daveti kabul edebilir diye düşünüyorum.

Sonrasını ise düşünmek bile istemiyorum.